Mijn moeder inmiddels 84 jaar, veranderingen en haar medicijnen

6 maart 2016 is mijn moeder 84 jaar geworden. Ze is heel ziek en vooral doodmoe van de medicijnen die ze al jaren slikt. Ik heb heel hard gewerkt en tegelijkertijd het gevoel dat ik veel te weinig doe voor wat er echt nodig is. De ergste medicijnen statines, cholesterolverlagers, zijn gestopt. Ze krijgt nu op advies van een orthomoleculair arts (82 jaar!) een hoge dosis vitamine C en B3. Dat is een stukje in de goede richting en al een klein wonder dat dat is gelukt. Ik heb mijn vader verteld dat kokosolie, die mijn moeder dagelijks krijgt, heel goed is en medicinale cbd hennepolie haar zou kunnen helpen voor de pijn.

Ik bel mijn moeder voor haar verjaardag. We, de woongroep Contact & muziek (mijn zus, twee huisgenoten en ik) hebben met mijn moeder gegeten in het restaurant in het appartementencomplex waar mijn ouders wonen, erg gezellig. De kok maakt speciaal voor ons een rauwe salade.

Ik feliciteer mijn vader ook en vraag hoe het gaat. Hij zegt meteen dat hij niets meer over medicijnen wil horen. Hij is heel kwaad dat ik met een ander verhaal kom (blijf komen). Maar mijn moeder luistert met open oren naar alles wat ik vertel. Zij wil wel stoppen met de medicijnen. Maar net als de wapenindustrie, zie ik steeds meer dat de farmaceutische industrie eigenlijk de 3e wereld oorlog op een individueel niveau in gang heeft gezet. Verborgen, bijna onzichtbaar en soms heel moeilijk te doorzien en te doorgronden blijkt het een heel proces om te zien waar je zelf en mensen in je omgeving staan. Wie staat (nog) achter het systeem, het medisch denken, operaties, bestralingen, chemokuren, medicijnen en wie wil menselijk kijken, zich open stellen, de problemen zien, onder ogen komen en erover praten.

Het is belangrijk dat je jezelf ontwikkelt en je steeds sterk(er) en duidelijk(er) uitspreekt in gesprekken met mensen over ziekte, medicijnen, artsen, de farmaceutische industrie. Gelukkig zijn er mensen die zich verdiepen in wat medicijnen werkelijk doen en wat de macht en invloed hierin is van de farmaceutische industrie voor de wereld en op individueel niveau.

We zijn allemaal hier op aarde om elkaar te helpen bewust te worden. Ik denk dat je zoveel aankan en kan begrijpen als je bewust bent. Hoewel mijn moeder al jaren medicijnen slikt, weet ik pas sinds een paar maanden dat ze 10 medicijnen slikt voor suiker, hart, bloed, en ze vanwege de (bij)werkingen, maag, bloeddruk, vocht vasthouden weer nieuwe medicijnen krijgt.

Mijn vader regelt de medicijnen met de huisarts, mijn moeder heeft daar terwijl het om haar gaat, eigenlijk niets over te zeggen, terwijl het om haar gaat. Mijn vader zal me zeker niet uit zichzelf vertellen welke medicijnen mijn moeder slikt. Ik neme de medicijnen wel eens in 'ontvangst' als ik ze op donderdag worden bezorgd, de dag dat ik bij mijn ouders ben. Ik heb de inmiddels 10 medicijnen in een document gezet, uitgeprint en aan mijn moeder late zien. Dat mag al eigenlijk niet, is al taboe doorbrekend. Mijn moeder wil het graag weten. Toen ik het opstuurde aan een orthomoleculair arts belde hij me de volgende ochtend geschrokken op om me advies te geve. Als je wilt dat je moeder nog langer blijft leven moet je de cholesterolverlagers meteen stoppen, de bloedverdunners afbouwen en zorgen dat ze een hoge dosis vitamine C en ook vitamine B3 krijgt.

Dat is gebeurd, na heel veel strijd. Een lichtpunt in alle ellende! Maar mijn vader is er niet blij mee en zit niet te wachten om mijn bemoeienissen, zoals hij het noemt. Mijn moeder heeft het over meedenken en is er wel blij mee en zegt dat ook steeds meer. Verandering in gang zetten is heel moeilijk en lijkt soms bijna onmogelijk. Ik heb 30 jaar gewerkt om zelf bewust te worden en vertrouwen op te bouwen met allebei mijn ouders. 

Er zijn al tentallen artsen vermoord die holistisch kijken, verband leggen tussen autisme en vaccinaties, de gevaren van toegevoegde onnatuurlijke stoffen en E-nummers in voeding en erover publiceren.

Dr. Jeff Bradstreet helped families whose children were believed to have been damaged by immunizations. He became an autism researcher after his child became autistic after vaccination: 
https://www.youtube.com/watch?v=fVt02KaUU38

13 artsen dood https://www.youtube.com/watch?v=pc9_TNAIczc

Zorg dat je niet alleen komt te staan

Ik heb 16 jaar in een isolement gezeten, het overleefd, niet wetende dat er iets heel moois met mijn leven zou gaan gebeuren. Nadat ik zelf uit een diep dal was komen ben ik mensen gaan helpen. Door mensen die ik hielp bij elkaar te brengen is in 2006 onze woongroep Contact & muziek ontstaan, www.contactmuziek.nl. We hebben een heel bijzonder leven, we wonen en werken samen aan een sociaal bewustwordingsproces. Ik was violiste en heb mijn drie huisgenoten muziek geleerd. We spelen viola da gambakwartet, luitkwartet, zingen 4-stemmig a capella en mediteren. We praten heel veel en over alles met elkaar. Voor ons is duurzaamheid 1% (biologische voeding, zonnepanelen, groen dak, vloerverwarming), muziek 9% en is 90% communicatie! 

Leonoor

Met mijn moeder kan ik steeds beter praten, ook over de medicijnen, met mijn vader is dat veel moeilijker. Hij verdedigt de medicijnen en zegt, is ervan overtuigd en wil dat ook geloven, dat mijn moeder nog leeft dóór de medicijnen. Ga dat maar weerleggen. Ik heb al gezegd dat ik eigenlijk zelf een maande de medicijnen zou moeten slikken die mijn moeder slikt, maar me afvraag of ík dan nog wel zou leven en dat ik dat eerlijk gezegd niet eens durf.

mijn moeder

Mijn moeder heeft ervoor gezorgd dat planten in haar buurt, die onkruid worden genoemd, niet met gif werden bespoten. Ze heeft ook met succes actie gevoerd en ervoor gezorgd dat de fosfaten uit de wasmiddelen zijn. Ze heeft in haar boekenkast het boek 'Levend voedsel' staan, waarin de Deense arts Kirstine Nolfi al in 1941 zichzelf van borstkanker genas met rauwe voeding met groente- en fruitsappen en salades. Ze weigerde op advies van een bevriend arts een punctie te laten doen, waardoor de kanker zich via de bloedbaan in het hele lichaam zou kunnen verspreiden. Ze heeft daarna duizenden mensen geholpen en in Denemarken een herstellingsoord opgericht. Ze is door haar collega's uit haar ambt gezet. Ook toen was de tegenwerking van de reguliere artsen al groot.

Mijn moeder is ondanks haar betrokkenheid bij het milieu, vrouwen voor vrede nu zelf slachtoffer van de medicijnen, chemische middelen die haar lichaam verwoesten. Ze wordt al bijna dement verklaard. Als je elke dag en 25 jaar lang 10 medicijnen slikt, dan kan het toch niet anders dat dat schade doet. Erg dat dat zo moeilijk blijkt om toe te geven. Lichaamsvreemde, giftige stoffen die dikmakend zijn, gaan naar de weke delen in je lichaam, het vet en in de hersenen, waardoor je denken, praten en ook je geheugen wordt aangetast. Bijwerkingen wordt er dan gezegd, het zijn de werkingen van de medicijnen. Dan krijgt iemand de diagnose dementie en is niet meer in staat voor zichzelf op te komen en eruit te komen, een angstaanjagende situatie. Ga dat maar omdraaien, helder maken en beter maken. Het is niet meer te doen als we dat niet met ons allen doen.

bewustwording, inzichten, kennis en ervaringen delen

Er is heel veel nodig aan bewustwording, inzichten, kennis en ervaringen en handelen om het echt te veranderen. Ondertussen ook zorgen dat we als woongroep verder gaan met elkaar, mediteren, muziek maken en zingen en voeding afbouwen. Mijn moeder heeft heel iets anders nodig en verdient dat ook. Ik ben de enige die voor haar opkomt, gelukkig wel met alle steun van mijn huisgenoten. Ongelooflijk dat wij nooit meer alleen zijn met wat we ook doen en/of meemaken. Daar zijn we heel dankbaar voor.

mooie reacties op facebook:

Gefeliciteerd met de verjaardag van jouw moeder, mooi dat je zo voor haar opkomt Leonoor. Er zullen nog veel mensen wakker moeten worden. Soms kun je dat bereiken door alleen al te laten zien hoe je leeft, zoals bv in jullie Contact &Muziek.

ons huis

Op het delen van een foto van ons huis dat in de kleuren geel, oranje, rood en heldergroen is geschilderd, kwam ook een mooie reactie:

Heb je bewust de onderste chakra kleuren in het huis verwerkt Leonoor? Dat zal een stabiel, liefdevol, vrolijk, creatief, hoopvol, licht, gelukkig en evenwichtig huis zijn.




Ik krijg gelukkig erg mooie bemoedigende reacties en ook mensen die zeggen je doet al veel.

Sterkte! Doen wat in je vermogen ligt. Meer kun je niet doen. Dat is nu eenmaal zo. Soms is de overmacht te groot.

Het is moeilijk om je niet te laten overschaduwen door die overmacht. Mijn gevoel zegt dat mijn moeder niet op deze manier dood hoeft te gaan. Er zijn mogelijkheden om met supplementen, groente- en fruitsappen die ik kan maken mijn moeder nog iets anders te geven.

Van harte nog met je moeder. Verdrietig dat je de enige bent die voor haar opkomt, maar blijf dat zeker doen, ieder mens is het waard dat er iemand is die zich zo om je bekommert!

Het bijzondere is dat ik ook deze mooie reacties met mijn moeder kan delen. Ze heeft vaak erg mooie en wijze reacties. Ze is het eens met hoe ik denk over gezondheid en goede voeding. Wat zij ons heeft geleerd aan gezonde voeding, rauwkost, brandnetels, krijgt zij niet van mijn vader. Mijn vader zorgt nu voor mijn moeder, omdat ze bijna niet meer kan lopen. Hij is al blij als hij de boodschappen, koken, ontbijt, thee en koffie zetten voor elkaar krijgt, met alle problemen van de (bij)werkingen van de medicijnen die alles tot een bijna (onnodig!) ondraaglijke last maken. 

Iedereen lijdt onder de medicijnen. Mijn moeder verrast me soms enorm met haar blijheid, die ze laat zien, ondanks dat ze zoveel pijn heeft. Dat geeft me ook kracht om door te blijven gaan met zoeken nar verbetering, veranderingen, verbinding en samenwerking.

We hebben als woongroep heel veel meegemaakt en doorgemaakt. Ik heb vanaf het begin de wens gehad om alle (schijnbaar) kleine irritaties serieus te nemen en veel met elkaar te praten. De bereidheid om iets te doen was groot. Ik heb me vooral gericht op zingeving, openheid, eerlijkheid, muziek. Ik kreeg van mijn drie huisgenoten steeds meer erkenning en stimulans om hen niet alleen in het muziek maken maar ook in een bewustwordingsproces mee te nemen. Vooral dat er nu bijna 10 jaar steeds meer vreugde komt in ons leven geeft een heel rijk gevoel. Alle inspanningen overtreffen voor ieder van ons vele malen al onze verwachtingen. Dat proces is nog volop gaande, ook bezig zijn met lichtvoeding en contacten met mensen, dieren, vlinders om ons heen. 

stofje in de hersenen

Ik zeg altijd als mensen beginnen over dat er een stofje ontbreekt in je hersenen, heb je het zelf wel eens gezien? Dat kan zomaar oncontroleerbaar beweerd worden met enorme gevolgen, levenslang aan de pillen! Ik moet de eerste 'psychiatrische patiënt' nog tegenkomen waar dat onderzocht is en gebleken en vooral dat het daarna opgelost zou zijn en dus de medicijnen weer weg kunnen, omdat het stofje is aangevuld en ook dat de 'patiënt' zich nu veel blijer voelt door het aangemaakte stofje. 

Het is eigenlijk te triest voor woorden dat we dat met ons allen willen geloven en ons nooit afvragen wat er nu werkelijk nodig is om je als mens beter ons te kunnen voelen en toe te komen aan echte (levens)vragen, met elkaar praten, met elkaar, met je emoties om (leren) gaan, echt luisteren, ervaringen delen en verwerken. Je niet meer eenzaam voelen, aandacht en liefde geven en ontvangen. Daar zijn geen pillen voor en zijn hulpverleners (bijna) niet mee bezig, heel triest. 

Gelukkig komen er steeds meer verhalen van mensen die zich niet gehoord en begrepen voelen en iets heel anders willen, nodig hebben en zoeken dan medicijnen: menselijkheid, aandacht en serieus met elkaar gaan praten.

onze woongroep

Ik woon en werk samen met Marthe, Erik en mijn zus Jeannette. We zijn na twee jaar rauwe voeding aan het stoppen met eten, een heel boeiend proces. 

Ik heb een nieuwsbrief geschreven http://www.contactmuziek.nl/nieuwsbrief-25-december-2015.pdf 45 pagina's over 50 jaar levenservaringen en onze woongroep, erg mooi geworden. 

En een prachtig filmpje van ons: http://youtu.be/TmsuPLkqHZI

We gaan 10 april 2016 naar Joure naar een lezing van Aart-Jan Breed over zijn boek Dodelijke leugens, artsen en patiënten misleid en Ard Pisa vertelt over andere manieren van kanker genezen. We gaan ook zingen, liefs Leonoor